بررسی فراوانی تظاهرات بالینی سندرم قبل از قاعدگی در زنان متأهل جوان شهر یزد

  مقدمه: سندرم قبل از قاعدگی شامل علایم جسمی، روانی و عاطفی است که در اواخر فاز پیش از قاعدگی رخ می­دهد و چند روز پس از شروع خونریزی برطرف می­شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی علایم و نشانه­های سندرم قبل از قاعدگی در زنان متأهل شهر یزد است.   مواد و روش­ها: این مطالعه توصیفی و به روش مقطعی روی 240 زن متأهل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر یزد صورت گرفت. ابزار مورد استفاده پرسشنامه سنجش علایم قبل از قاعدگی و اطلاعات دموگرافیک بود. افراد مورد بررسی، زنان متأهل غیر باردار کمتر از 45سال بودند که طول مدت ازدواجشان حداقل ٦ ماه و حداکثر ٥ سال باشد و معیار خروج عدم ابتلا به تظاهرات سندرم قبل از قاعدگی بود. در این تحقیق آزمون­های آماری تی و آنوا مورد استفاده قرار گرفت.   یافته­ها: فراوانی سندرم قبل از قاعدگی متوسط یا شدید 3/91% و فراوانی اختلال ملال قبل از قاعدگی7/8% بود. با در نظر گرفتن شدت علایم، شایعترین تظاهرات "علایم جسمانی" با 9/22% ،" عصبانیت و زود رنجی" با 7/21% ، " خستگی و کمبود انرژی " 2/19%، " گریه کردن و افزایش حساسیت در مقابل پاسخ منفی " 8/13%، " پرخوابی " 8/10%، " اضطراب و تنش " 4/10% و بقیه علایم با فراوانی زیر 10% بودند. تأثیر علایم بر زندگی در ارتباط با خانواده با فراوانی 1/12% بیشترین شدت را در بخش تأثیر علایم داشت.   نتیجه­گیری: با توجه به نتایج علایم و نشانه­های قبل از قاعدگی شیوع گسترده­ای دارد و تأثیر علایم در زندگی و روابط اجتماعی غیر قابل انکار است. بنابراین با توجه به تفاوت ­ های فرهنگی، جغرافیایی و اقلیمی و تأثیر آن بر نشانه­های این سندرم لازم است برای بررسی­های بیشتر در زمینه شناخت این علایم و آموزش­های برنامه­ریزی شده در این خصوص اقداماتی صورت گیرد.